| |
|
 In deze serie vandaag aandacht voor het verhaal achter de houding Hanumanasana. De meeste yogahoudingen zijn genoemd naar dieren, goden, helden en planten. Deze namen zijn niet zomaar uit de lucht gegrepen. Achter veel houdingen zit een eeuwenoud verhaal. Het kennen en begrijpen van deze verhalen kan een extra verdieping geven aan je yoga beoefening.
De houding
Hanumanasana
De houding Hanumanasana dankt zijn naam aan de aapgod Hanuman die volgens de legendes met een grote sprong van het zuiden van India naar Sri Lanka sprong. De volledige houding is zeker niet voor iedereen is weggelegd (voor mij in elk geval niet). Maar mijn ervaring is dat met een goede voorbereiding en wat hulpmiddelen je vaak verder in de houding kunt komen dat je van te voren denkt.
Het verhaal
Het verhaal begint bij Anajana. Zij was een prachtige vrouw die graag moeder wilde worden. Zij bad dagelijks om het wonder van een kind. De windgod Vayu hoorde haar gebeden en besloot Anajana te helpen. Vayu zegende een paar rijstkorrels en stuurde die met zijn vogelvrienden haar kant op.
Anjana was bezig met haar dagelijks gebed en had haar armen naar boven gestrekt in anjali mudra, klaar om Gods zegen te ontvangen, toen ze in plaats daarvan een paar rijstkorrels ontving. Ze at de rijst en raakte zwanger. Er werd een zoon geboren, Anajaneya (wat ‘zoon van Anjana’ betekent). De jongen was half mens en half god. Hij had immers Vayu, de windgod, als vader. Zijn status van halfgod bracht hem vaak in moeilijkheden. Op een ochtend werd Anajaneya wakker en zag hij iets in de lucht drijven wat op een grote, gele vrucht leek. Een grote mango, zijn lievelingsvrucht! Hij nam een grote sprong en haastte zich naar het fruit. Deze reuzenvrucht was uiteraard geen mango, het was de zon. Toen de zonnegod Surya de kleine onruststoker op zich af zag komen om een grote hap te nemen, gooide de zon een bliksemschicht naar beneden. De bliksemschicht raakte de jongen in zijn kaak, en hij was op slag dood.
Vayu, de vader en windgod, was razend en ademde zo diep
in dat hij alle lucht op aarde naar binnen zoog en alle levende
wezens begonnen te stikken. De goden riepen een noodvergadering
bijeen om te proberen om de boze Vayu en Surya tot bedaren te
brengen. Uiteindelijk werd overeengekomen dat de jongen weer tot
leven zou worden gebracht. Maar hij zou een nieuwe naam krijgen:
Hanuman (hanuh betekent kaak) en hij werd vervloekt met een kort
geheugen, waardoor hij zich nooit lang genoeg zijn goddelijkheid
zou kunnen herinneren om nogmaals schade te berokkenen. Hij zou
niet meer door zijn moeder worden verzorgd, maar hij zou een
nieuw leven beginnen bij de apenkoning Sugriva. De jongen nam de
vorm van een aap aan om beter bij zijn nieuwe familie te passen.
Hanuman groeit op tot een krijger in de apenstam. Op een dag
ontmoet hij in het bos Koning Ram. De twee voelen onmiddellijk
een verbinding met elkaar en Hanuman zweert nooit meer van Rams
zijde af te wijken. De twee zijn onafscheidelijk. Koning Ram is
getrouwd met Sita, die bekend staat om haar schoonheid en
hemelse kwaliteiten. De kwade demon Ravana is jaloers op het
stel en trekt ten strijde om het koninkrijk van Ram over te
nemen. Hij ontvoert Sita en neemt haar mee naar zijn
eilandkoninkrijk Lanka. Ram kan Sita niet redden, omdat zijn
land in oorlog is en in plaats daarvan stuurt hij zijn goede
vriend Hanuman. Hanuman begint aan een reis over het continent.
Hij heeft geen idee hoe hij zijn taak moet vervullen maar hij
weet wel dat hij het moet doen. Zijn onvoorwaardelijke liefde
voor zijn vriend helpt hem om twijfels over zijn eigen kunnen te
overwinnen.
Als hij de kust bereikt en uitkijkt over de grote oceaan naar het eiland knielt hij neer in gebed. Hij bidt om de gunst die nodig is om het onmogelijke te doen. Toen hij het gevoel had dat hij genoeg energie had verzameld, drukte hij zijn voeten stevig in de grond met zoveel kracht dat er een schokgolf door het hele land ging. Hij werd de lucht in gestuurd en vloog over de open zee naar Langka. Terwijl hij over de oceaan naar zijn bestemming vloog rekte één van Hanumans voeten naar voren en één naar achteren, zoals in de houding, Hanumanasana.
De betekenis
Als zoon van de windgod Vayu was Hanuman halfgod en daardoor kon hij eigenlijk alles. Hij was dan ook zeker in staat om zijn doel te bereiken, al voordat hij neerknielde en om hulp vroeg bij het onmogelijke. Maar hij vergat zijn goddelijkheid en dus wende hij zich tot zijn geloof om hem het vertrouwen te geven te doen wat hij moest volbrengen.
Hanumans reis is er één van vertrouwen, onbevreesdheid en volledige toewijding. Van Hanuman wordt gezegd dat hij alle kwaliteiten van een yogi belichaamt en in zijn verhaal kunnen wij ons eigen verhaal herkennen. Ook wij deinzen vaak terug voor taken die moeilijker zijn, omdat we – net als Hanuman – denken dat we niet capabel zijn. We vergeten waartoe we in staat zijn en vallen steeds terug in onze oude, belemmerende patronen van denken en doen.
Het verhaal van Hanuman leert ons dat we geloof en hoop nodig hebben, zodat we met vertrouwen verder kunnen gaan en dan zal blijken dat we veel meer kunnen dan waar we ons zelf toe in staat achten.
Gebruikte bron:
De mythen van de asana’s van Arjuna van der Kooij, Alanna Kaivalya
|
|
|
|
